MOSTERDPOT

De van een profielrand voorziene, ronde voet van de mosterdpot gaat via een welving over in een eivormige houder, waarvan het ‘kapje’ het deksel vormt. Dit deksel is middels een verloopstuk met eenkakig scharnier verbonden met een voluutvormig oor, terwijl een plastische schelp fungeert als duimrust. Op het deksel is een eekhoorn als knop geplaatst. Drie delen van de mosterdpot zijn versierd met gedreven bloemen: het vlakke deel van de voet, de buik en het deksel. Op de buik is bovendien een rocococartouche aangebracht die verraadt dat alleen de florale versiering op voet en deksel authentiek zijn. De bloemen en bladeren op de buik zijn grover geciseleerd en hun contouren zijn niet ononderbroken. Ook de gestippelde ranken zijn hier minder fijn uitgewerkt. Het moderne lepeltje heeft een vergulde bak en wordt bekroond door een Fortuna-figuur. Het model mosterdpot komt vooral voor in Haarlem, soms ook elders (Friesland, Zwolle), soms eveneens met een eekhoorn als deksel­knop. Een (tinnen) binnenbak ontbreekt. Eenzelfde knop, maar geen decoratie biedt het exemplaar hieronder uit 1685 van de Harlinger zilversmid Theodorus Huigen.[1]