KELK

Boven een gewelfde rand met acanthusblad is de zeslobbige voet versierd met zes gevleugelde engelenkopjes in hoog reliëf. Drie paar vleugels omlijsten voorstellingen uit het leven van Christus: de aan­bid­ding der her­ders, de kruisgroep en de opstanding. Bladwerk en engelen komen terug op de balustervormige nodus, die is gevat tussen ringvormige manchetten. De opengewerkte cuppa toont vruchtenfestoenen aan linten en omvat een (vernieuwde) cuppa met een verwijde liprand. De kelk is geheel verguld.

De miskelken van Thomas Boogaert, die veel voor de katholieke kerk werkte, zijn tot drie basismodellen te herleiden.[1] Dit type met de zogenoemde engelenvoet werd ook in het assortiment van zijn zoon Joannes opgenomen. Bij tenminste tien kelken werd de voet toegepast, maar ook bij vijf monstransen en een ciborie. Zeven stuks met het meesterteken van Thomas Boogaert dateren uit de periode 1639-1650, de rest werd na diens overlijden geleverd door Joannes. Twee­derde van de door vader en zoon gemaakte stukken tonen de­ op deze kelk weergegeven scènes. De kruisgroep gaat terug op een houtsnede uit de zogeheten Kleine Passie (1511) van Albrecht Dürer (1471-1528), of in ieder geval kopieën of tekeningen hiervan. Hier resten naast Christus slechts Maria en Johannes, beiden sterk vereenvoudigd, maar op ander liturgisch vaatwerk zijn meer details overgenomen.[2] De eveneens tot drie personen teruggebrachte scène van de wederopstanding van Christus komt onder meer terug op een 49,6 cm hoog, bronzen reliëf in de collectie van het Bayerisches Nationalmuseum in München (hieronder).[3] De directe inspiratiebron is onduidelijk.[4]