THEEBUS

De theebus heeft een balustervorm, maar is op doorsnee bijna vierkant met ribben op de afgeschuinde hoeken. Bijzonder is de versiering op de buik met gegoten en geappliqueerde ornamenten, afwisselend een mand met bloemen en vruchten en een Franse lelie, beide binnen een cartouche met maskers aan de zijkanten. Op de losse dop zijn rondom de knop acanthusbladeren aangebracht. Zowel in de knop als in de vier voetjes zijn geabstraheerde bladmotieven te herkennen.

Dit type theebus zien we in deze tijd ook bij Rotterdamse zilversmeden als Andreas Cornelis Muller en Louis de Haan, al zijn de versieringen op dop en buik dan gegraveerd.[1] Gegoten decoraties waren kennelijk een handelsmerk van De Bruck. Er zijn verscheidene aldus gedecoreerde theebussen bekend, waaronder een nagenoeg identiek exemplaar met dezelfde jaarletter (hieronder).[2] Een variant op de applique met de Franse lelie verschijnt tweemaal op een 15,5 cm hoge (melk)kan met deksel uit 1760.[3] Hiervan komt ook de typische grondvorm overeen: de baluster is weliswaar omgedraaid, maar rust eveneens op rolvoluutpootjes. De strikte decoratie in Lodewijk XIV-stijl wordt in dit geval aangevuld: op de wanden van deze zeven jaar jongere kan zijn (later?) rocailles gegraveerd.

Het theebusje van De Bruck is ooit veranderd geweest in een strooibus, een functiewijziging die overigens vaker voorkwam.[4] In de ribben van de dop werden in totaal 24 strooigaatjes aangebracht. Bij een restauratie is de ingreep weer ongedaan gemaakt. Wordt het zilver langere tijd niet gepoetst dan komt het herstel aan het licht: het zilver waarmee de gaatjes gedicht zijn, loopt minder snel aan (boven).