THEEPOT

De versiering toont een horror vacui in drijfwerk, die aansluit bij veel Friese trek- ofwel theepotten, waterketels en ander zilverwerk uit de eerste helft van de 18de eeuw. De buik van de theepot is versierd met gedreven band- en bladwerk, waartussen zich schelpen en draperieën met kwastjes bevinden, steeds op een geruwde grond, deels gematteerd, deels uitgewerkt in een gestippeld schubbenmotief. Binnen profielranden is het zilver daarboven voorzien van knorren, glad gelaten respectievelijk versierd met geschakelde bladrozetten. De tuit loopt uit in een kop van een (fabel)dier en is onderaan versierd met acanthusblad. Het oor toont een bloem- en bladslinger op een geruwde grond, terwijl boven aan een parelrand een plastisch vrouwenkopje prijkt, dat de duim grip geeft bij het schenken. Ivoren of benen schijfjes voorkomen dat het oor te heet wordt. De knorren en het acanthusblad op het deksel worden herhaald op de knop, die met een moertje bevestigd is. Door middel van kettinkjes is het deksel verbonden met het oor en de tuit. Met name tuit en oor zijn van een type dat bij theepotten van maker Tobias van Velsen vaker voorkomt.[1] Een opengezaagd patroon in rozetvorm in de wand tussen pot en tuit houdt theeblaadjes tegen. De theepot is later versierd met het gegraveerde helmteken en de zinspreuk ‘Through’ van de Hamiltons (Duke of Hamilton and Brandon). Het helmteken bestaat uit een eik met loof en eikels, waarvan de stam door een spanzaag wordt doorgezaagd.